Missie en Waarden

Missie

Het ligt in mijn bedoeling op een duurzame manier aan imkeren te doen.  Dit door de bij centraal te stellen.  Ik wil het geen 'natuurimkeren' noemen want dan zou ik enkele boomstronken moeten uithollen en de bijen onbeheerd hun ding laten doen in deze woonplaatsen.

Het is ook geen imkerij zoals deze historisch is gegroeid met de honingoogst als doel; Het oogsten van honing komt pas op de tweede plaats, en enkel als er voldoende voorraad is om de bijen op eigen honing te laten overwinteren.
Het is mijn missie om met een lokaal aangepaste bij te werken en het importeren van buitenlandse bijen naast me neer te leggen.  Het is niet zo dat ik actief ga opkomen voor een bepaald ras, of ga pleiten tegen een bepaalde bijensoort.  Elk heeft het recht te doen wat hij als juist acht.  Ik vind het echter juist om de natuur zijn ding te laten doen.  Koninginnen van een bijenvolk zal ik op eigen stand laten bevruchten door de lokaal aanwezige darren.

Het is veeleer onze taak als mens in het algemeen, en als imker in het bijzonder, om samen te werken met de natuur in plaats van onze wil op te leggen.  Laten we de bijen dan ook voldoende voedsel geven door hen het jaar rond van de nodige (niet invasieve) drachtplanten te voorzien.  Zo hoeven we geen suiker meer toe te voegen aan de kast om de bijen door de winter te krijgen terwijl we zelf van hun honing smullen.

Visie

Een van de bijenrassen die hier van nature aanwezig waren voor de industrialisatie na WOII was de zwarte europese bij.  Een bij die ondertussen door verschillende organisaties in stand wordt gehouden.  Het is een bij die zich had aangepast aan een bosrijke omgeving met een wisselvallig klimaat en toch wel strenge winters.

Ter ondersteuning van deze lokale bij willen wij een stuk van deze natuur terug brengen waar mogelijk met het accent op drachtplanten voor de bijen.

Ook willen wij het aantal volken op een bijenstand terugdringen, om natuurlijke verspreiding van ziektes te beperken en de druk op het drachtgebied gering te houden zodat andere bestuivers ook vollop kansen krijgen.  Om dit in cijfers weer te geven zou volgens mij een drie-tal volken per bijenstand, met 2 zes-ramers als reserve moeten volstaan.  De bijenstanden zelf dienen dan ook voldoende van elkaar verwijderd te zijn.

​

Waarden

Respect voor de natuur.

Respect voor de bij.

​

Het gebruik van chemische stoffen of andere middeltjes om 'ongedierte' te bestrijden hoeft niet te bestaan in een stuk natuur dat in balans is.  Door planten samen te zetten die elkaar versterken helpen we deze balans te bekomen en zorgen we idealiter voor een gevarieerd stuifmeel- en nectaraanbod.  Andere organismen worden dan op hun beurt aangetrokken om dit evenwicht te helpen ondersteunen en te bewaren.

De honingbij bestaat al, zij het niet in haar huidige vorm, miljoenen jaren.  De mens houdt zich pas medio 1850 echt bezig met het selecteren van bijen.  Deze selectie blijkt nu, gelet op het hoge sterftecijfer, niet te voldoen aan de hoge eisen van de natuur.  Om de waarden van de natuur terug in onze bijen te krijgen moeten we m.i. even de bittere pil slikken en de selectie weer aan de wetten van Darwin overlaten.